فوق تخصص بیماری‌های عفونی گفت: مهمترین راه‌های ابتلا به بیماری تب مالت از طریق خوردن شیر و فرآورده‌های لبنی غیرپاستوریزه، استنشاق عامل بروسلا در مناطق آلوده روستایی و یا از طریق مخاطی و پوست آسیب‌دیده با خون و ترشحات آلوده به خون حیوانات مبتلا به تب مالت است.
دکتر «سیاوش وزیری» روز شنبه افزود: موارد نادری از تزریق اتفاقی واکسن‌های دامی تب مالت به انسان که متعاقبا موجب ایجاد بیماری گردیده، گزارش شده است.
وی اظهار داشت: دوره نهفته این بیماری بین یک تا سه هفته است و می‌تواند شروع حاد یا تدریجی داشته باشد. بیشتر مبتلایان دچار تب، تعریق، خستگی، ضعف، بیحالی، کاهش اشتها، کاهش وزن، سردرد، لرز، درد استخوانی و مفصلی و دردهای مبهم عضلانی می‌شوند. ممکن است در بیماران بزرگ شدگی کبد و طحال در ۲۵ درصد موارد و بزرگ شدگی غدد لنفاوی در ۱۰ تا ۲۰ درصد موارد مشاهده شود.
این فوق تخصص بیماری‌های عفونی عنوان کرد: خطرناک ترین عوارض این بیماری شامل درگیری قلبی (اندوکاردیت) و درگیری سیستم اعصاب مرکزی از جمله مننژیت است، از آنجایی که تظاهرات بالینی تب مالت یافته تشخیصی اختصاصی ندارد پزشکان باتوجه به تاریخچه تماس‌های پرخطر و علایم بالینی و یافته‌های آزمایشگاهی می‌توانند تشخیص این بیماری را مطرح کنند.
وی اضافه کرد: ماندگاری عامل ایجاد کننده تب مالت در فرآورده‌های غذایی به میزان حرارت، رطوبت، تغییرات PH و نوع ماده غذایی بستگی دارد، بروسلا در گوشت یخ زده تا سه هفته، در خامه با حرارت یخچالی چهار درجه سانتیگراد بین چهار تا ۶ هفته، در پنیر نمک زده تا ۱۰۰ روز و در بستنی با حرارت صفر تا حدود ۳۰ روز ماندگاری دارد.
دکتر وزیری تاکید کرد: درمان تب مالت بهتر است همواره شامل حداقل ۲ داروی موثر باشد و معمولا طول دوره درمان بین ۶ تا هشت هفته است البته عوارض قلبی و عصبی این بیماری ممکن است به چهار تا ۶ ماه درمان نیاز داشته باشد.
وی اظهار کرد: ابتلای به تب مالت ایمنی دایمی ایجاد نمی‌کند بنابراین چنانچه پس از بهبودی فرد دوباره با عامل بیماری تماس پیدا کند آلوده خواهد شد، مهمترین راهکار برای پیشگیری از ابتلا به فرم خوراکی تب مالت که یک مسیر غیروابسته به شغل افراد محسوب می‌شود پاستوریزه کردن شیر و فرآورده‌های وابسته به شیر است.
معاون آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در ادامه گفت: تب مالت یا بروسلوز یکی از بیماری‌های مشترک بین انسان و دام است که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از حیوانات آلوده به انسان سرایت پیدا می‌کند.
وی افزود: عامل ایجاد کننده تب مالت سویه‌های یک باکتری از جنس بروسلا است در مناطقی که این بیماری آندمیک (بومی) است، نشخوارکنندگان اهلی شامل گوسفند، بز و گاو مهمترین عوامل ابتلای انسان‌ها هستند البته شتر، جوندگان، سگ و حتی پستانداران دریایی مثل دلفین و شیرهای آبی می‌توانند برای موارد نادری از ابتلای انسانی دخیل باشند.
دکتر وزیری گفت: فراوانی تب مالت در جمعیت انسانی در مناطق مختلف دنیا بستگی به فراوانی آن در جمعیت دام آن مناطق دارد. ضعف و ناتوانی در برنامه‌های کنترل تب مالت در دام‌ها می‌تواند منجر به بازپدیدی و نوپدیدی این بیماری در مناطق مختلف جغرافیایی شود.
وی یادآور شد: در سطح دنیا تلاش‌هایی که برای ریشه کنی عامل ایجاد تب مالت در گوسفند و بز بوده چندان موفق نبوده و تحت تاثیر شرایط سیاسی و اقتصادی کشورها قرار گرفته است.
معاون آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در پایان گفت: افرادی که با دام به صورت شغلی در تماس هستند، بیشترین خطر مواجهه و ابتلای به این بیماری را دارند، این‌گونه افراد شامل دامپروران، دامپزشکان، قصابان، سلاخان و به طور کلی کسانی هستند که با صنایع فراوری گوشت مرتبط هستند.
منبع خبر: خبرگزاری ایرنا
تاریخ انتشار: 1402/02/09
